De bezemwagen

Als je vandaag een iets te zware wielrenster van middelbare leeftijd achter een groep achtjarigen aan zag rijden, dan was ik dat. Hallo! Ik was vandaag de menselijke bezemwagen in categorie 1 en 2. Ten eerste is dat leuk voor onze instagram stories maar het is vooral ook een geruststelling voor de ouders van deze hele jonge renners en rensters dat er iemand mee is met hun kinderen op het rondje van 5 kilometer in Lieveren omdat zij dat niet mogen.

Snel een slok water en een half reepje voor mijn eerste koers van de dag. Deze extra ‘baan’ kwam zo plotseling op mijn pad dat ik niet eens zenuwachtig kon worden. De 17 renners en rensters van categorie 1 starten een kilometer voor de finish en doen dan een hele ronde. In konvooi gingen we achter de jury aan naar de start. Er werd al wat nerveus gekletst. Noor Hovers had met haar grote broer zelfs al een koerstactiek besproken.

We kwamen bij de start en na de laatste instructies in drie talen, ging het peloton op pad. De snelheid tikte meteen al de 30 kilometer per uur aan voor de sprint voor de groene trui. De eerste renners losten. Tim Slootweg bleef bij mij als laatste in de koers. De jonge renner van NWV Groningen zat nog vol praatjes dus dan kunnen we nog wel wat harder, Tim! In de beugel sprintte hij van me weg. Het was een van zijn eerste wedstrijden ooit dus hij heeft het super gedaan.

In categorie 2 lag het tempo nog een stuk hoger en werd ik in de eerste kilometer al gelost. De bezemwagen reed langs en in de verte zag ik de 9- en 10-jarigen weg rijden. Pijnlijk momentje. Helaas was mijn hulp wel nodig toen er een valpartij was met roze trui Daisy Duffield (foto) and Chi Hei – roepnaam Torres – Li van de ploeg uit Hong Kong. Daisy was snel weer weg maar Torres had wat hulp nodig van de neutrale materiaalwagen. De ketting werd er snel weer opgelegd en we konden samen verder.

Torres moest nog zes kilometer alleen verder. Vooral het eerste stuk met de tegenwind waren zwaar voor de negenjarige. Ik telde voor hem de kilometers af. Na elke aanmoediging sprintte Torres uit het zadel naar een snelheid van wel 33 kilometer per uur. Daarna viel hij weer stil tot de volgende aanmoediging van mij of van de verkeersregelaars aan de kant van de weg. Met het bord van de laatste 500 meter kwam er enorme versnelling uit de beentjes. Onder luide aanmoedigingen kwam Torres als laatste over de meet.

Het was een prachtige ervaring, volgens zijn coach. Dat gold ook voor mij. Alhoewel, ik moet nu wel even bijkomen van de inspanning en de mentale klap verslagen te zijn door renners van 9 en 10 jaar oud.

Door Jose Been